‘Waterbeheer is van levensbelang’
Ir. Annemieke Nijhof MBA
‘Nederland ligt in een delta. Zonder goed watermanagement zou het een voortdurend geven en nemen zijn van water en (duur verworven) land. Het is dus van levensbelang dat we onze waterhuishouding goed op orde hebben. Daarnaast is het water volop in beweging, op verschillende schaalniveaus. Er zijn veel partijen op diverse levels mee gemoeid. Ook daarom hebben we een goed geolied, efficiënt opererend systeem nodig.
Er liggen echter bedreigingen op de loer. Bijvoorbeeld dat Rijkswaterstaat en de Waterschappen het waterbeheer zo perfect organiseren en uitvoeren dat niemand er iets van merkt. De samenleving stelt zelfs ter discussie of al die instanties en investeringen wel nodig zijn. Maar hoe maken we, zonder mensen angst aan te jagen, duidelijk dat je op dit gebied nooit klaar bent? De boodschap is dubbel. We zijn er trots op dat de burger zoveel vertrouwen heeft in ons waterbeheer. Anderzijds is het onderwerp niet top of mind; een sluipmoordenaar. Als er gaten in het asfalt ontstaan door vorst merken we dat meteen en wordt er direct actie genomen. Maar als wij keringen afkeuren is er geen tijdstermijn geregeld in de wet en gaat er zomaar tien jaar voorbij.
De waterproblematiek in ons land is, net als in de rest van de wereld, groot. De zeespiegel stijgt, wat zeer zorgwekkend is, maar er zijn ook gevaarlijke veranderingen in de afvoer van water via de rivieren. Feitelijk bedreigt het water ons land via de voor- en de achterdeur! Tegelijkertijd zien we een dreigend tekort aan zoetwater als gevolg van verminderde neerslag en verzilting van de bodem. De gebruikers van dit water zijn bovendien in felle concurrentie met elkaar. Er spelen dus veel tegengestelde belangen.
Toch ben ik hoopvol gestemd. Zo ben ik heel blij dat Nederland een Deltawet, een Deltaprogramma, een Deltafonds en een Deltacommissaris heeft. Daar zet ik vol op in, zodat de aandacht voor waterveiligheid is geborgd. We moeten een catastrofe vóór zijn, zodat ook onze kinderen kunnen zeggen dat zij van nà de watersnoodramp zijn. Mijn tweede grote ambitie is het verbinden van de watersector met andere werelden. Ik wil meer mensen bewust maken van wat waterbeheer behelst en wat een prachtig vak het is. Ook (TBM)-studenten zou ik willen uitnodigen voor watermanagement te kiezen. Voor ambitieuze, creatieve mensen liggen er volop kansen!
Een van mijn diepere drijfveren om in het publieke ambt te werken, is dat solidariteit en duurzaamheid leidende beginsels zijn. Ik streef er echter naar deze publieke opgave op een nieuwe manier in te vullen: ik vind dat je beleid niet vanachter een bureau kunt bedenken, maar open moet staan voor de samenleving en de processen daarin. We moeten op zoek naar verbinding met de maatschappij en ik wil bijdragen aan die houdingsverandering. Datzelfde zou ik ook in de zorg willen doen, ware het niet dat water zo fascinerend is. Het is een onomstreden publiek terrein. Als de overheid niets doet, loopt het land over. Zo simpel is het.”
Annemieke Nijhof (1966) is Directeur Generaal Water bij het ministerie van Verkeer en Waterstaat. Eerder was zij onder meer Raadadviseur van premier Balkenende inzake Ruimtelijke Ontwikkeling, Duurzaamheid en Milieu.
Dit opiniestuk is gepubliceerd in het juni 2010-nummer van TBM Quarterly
van de faculteit Techniek, Bestuur en Management van de TU Delft nav
het seminar Watermanagement, Bestuur en Beleid dat eerder dit jaar
plaatsvond.
